کاوس

از خواب می ترسم 

شب تا صبح من کاوس میبینم 

دوست دارم روز باشد 

روشن روشن 

همه جمع 

گفتگو ها گرم 

مهربانی هم کند 

آغوش خود را باز 

صدای خنده باران وباراد 

کند اهل و ایال خانه مان را شاد 

در فضای خانه بوی عشق باشد 

زندگی شیرین شیرین چون عسل 

از شلوغی میبرم لذت 

و سکوت 

مرا به فکر می برد 

به جاهای دور 

تاریک و ترسناک 

بیم می گیرد مرا 

از آینده مبهم 

و تنهایی گلهایم