موه لری سی پویا

غمت تا ابد منه د جونم 

چی چمت ها دی کنه او قو سخونم 

تا دلم ویرت کنه جگر گیره گر 

کا سه صبرم بی تو بیه و پر پر 

دنگه که نازارکت هی ها د گوشم 

ارصد سال هنی بایم نویی فراموشم 

تا سر م نیم و زمی یویی وخوم 

هم کرم هم داکم هم تونی بوم 

آرزوم بی روله و سات بشینم 

ایسه وا حسرت بورم که ریت نوینم 

ها بچو وا بوه شو میکنن بوزی

تونیست دسم بیری سی مه ببوزی 

هی اجل و هی اجل ای گل چیه نارا ه

هنی خیلی نارسه نرم و نازاره

ای آساره چه اوری بی منی و پشتش 

خوت بکو تو دیار بوت داغ کشتش 

همه مو گپ تا کوچک بورسیمه سیت 

هی یه شو بیا و خوم گری بینم ریت 

تا می دیمت و شوخی وم میخنسی 

نوم که وا تیغ اجل تو سر برسی 

حسیه بی رفیق مانه قژ کردیه گوشه 

چی تژگای پر داو سر د و خاموشه